| کانال روایات ناب - حدیث 9804-142 | |
| امام صادق علیه السلام | |
| مَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَى عَبْدٍ مِنْ نِعْمَةٍ فَعَرَفَهَا بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللَّهَ ظَاهِراً بِلِسَانِهِ فَتَمَّ كَلَامُهُ حَتَّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزِيدِ. | |
| چون خداوند به بنده اى نعمتى دهد و او قلبا قدر آن را بشناسد و به زبان خدا را ستايش كند ، هنوز سخنش به پايان نرسيده است كه فرمان مى رسد تا بر نعمت او افزوده شود . | |
| کافی: 2 / 95 ح9؛ عنه البحار: 68 / 40 ح28 |
|کافی|بحار الأنوار|فضائل اخلاقی|اخلاق الهی|شکر|نعمت|
ما أنعم الله على عبد من نعمة فعرفها بقلبه و حمد الله ظاهرا بلسانه فتم كلامه حتى يؤمر له بالمزيد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.