| کانال روایات ناب - حدیث 9803-114 | |
| امام صادق علیه السلام | |
| إِنَّمَا سُمِّيَ إِسْمَاعِيلُ صَادِقَ الْوَعْدِ لِأَنَّهُ وَعَدَ رَجُلًا فِي مَكَانٍ فَانْتَظَرَهُ فِي ذَلِكَ الْمَكَانِ سَنَةً فَسَمَّاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ صَادِقَ الْوَعْدِ ثُمَّ قَالَ إِنَّ الرَّجُلَ أَتَاهُ بَعْدَ ذَلِكَ فَقَالَ لَهُ إِسْمَاعِيلُ مَا زِلْتُ مُنْتَظِراً لَكَ. | |
| همانا اسماعيل صادق الوعد ناميده شد كه با مردى در جائى وعده گذاشت و او يك سال در آنجا انتظار او را ميكشيد، از اين رو خداى عز و جل او را صادق الوعد ناميد، سپس آن مرد آمد و اسماعيل باو گفت: من همواره در انتظار تو بودم. | |
| کافی: 2 / 105 ح7؛ عنه البحار: 68 / 5 ح7 |
|امام صادق|کافی|سیره|پیامبران الهی|حضرت اسماعیل|صادق الوعد|
إنما سمي إسماعيل صادق الوعد لأنه وعد رجلا في مكان فانتظره في ذلك المكان سنة فسماه الله عز و جل صادق الوعد ثم قال إن الرجل أتاه بعد ذلك فقال له إسماعيل ما زلت منتظرا لك.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.