| کانال روایات ناب - حدیث 9803-150 | |
| امام علی علیه السلام | |
| وَ إِنْ شِئْتَ قُلْتُ فِي عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ع فَلَقَدْ كَانَ يَتَوَسَّدُ الْحَجَرَ وَ يَلْبَسُ الْخَشِنَ وَ يَأْكُلُ الْجَشِبَ وَ كَانَ إِدَامُهُ الْجُوعَ وَ سِرَاجُهُ بِاللَّيْلِ الْقَمَرَ وَ ظِلَالُهُ فِي الشِّتَاءِ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا وَ فَاكِهَتُهُ وَ رَيْحَانُهُ مَا تُنْبِتُ الْأَرْضُ لِلْبَهَائِم | |
| و اگر مىخواهى درباره عيسى عليه السّلام بگو كه سنگ را بالش سر قرار مىداد، و جامه زبر و خشن مىپوشيد، و غذاى غير لذيذ مىخورد. نان خورشش گرسنگى، و چراغ شب تارش ماه و سرپناهش در زمستان مشرق و مغرب زمين، و ميوه و سبزىاش گياهى بود كه زمين براى چهارپايان مىرويانيد | |
| نهج البلاغة: ضمن خطبه 160؛ عنه البحار: 14 / 238 ح16 |
|امام علی|نهج البلاغه|سیره|پیامبران الهی|حضرت عیسی|ساده زیستی|
و إن شئت قلت في عيسى ابن مريم ع فلقد كان يتوسد الحجر و يلبس الخشن و يأكل الجشب و كان إدامه الجوع و سراجه بالليل القمر و ظلاله في الشتاء مشارق الأرض و مغاربها و فاكهته و ريحانه ما تنبت الأرض للبهائم
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.