| کانال روایات ناب - حدیث 9709-61 | |
| امام حسن مجتبی (علیه السلام) | |
| وَ قَدْ هَرَبَ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنْ قَوْمِهِ وَ هُوَ يَدْعُوهُمْ إِلَى اللَّهِ حَتَّى فَرَّ إِلَى الْغَارِ، وَ لَوْ وَجَدَ عَلَيْهِمْ أَعْوَاناً مَا هَرَبَ مِنْهُمْ. وَ لَوْ وَجَدْتُ أَعْوَاناً مَا بَايَعْتُكَ يَا مُعَاوِيَةُ. | |
| پيامبر صلى اللَّه عليه و آله از شرّ قوم خود فرار كرد در حالى كه آنان را به خدا دعوت مىكرد تا آنجا كه به غار فرار كرد. اگر آن حضرت يارانى بر عليه آنان مىيافت فرار نمىكرد. اى معاويه من هم اگر يارانى پيدا مىكردم با تو بيعت نمىكردم. | |
| احتجاج طبرسی: 2 / 289؛ عنه البحار: 44 / 23 ضمن ح6 |
|امام حسن مجتبی|صلح امام حسن مجتبی|الاحتجاج|بحار الانوار|صلح|سیره امام حسن مجتبی|ریشه صلح|
و قد هرب رسول الله ص من قومه و هو يدعوهم إلى الله حتى فر إلى الغار و لو وجد عليهم أعوانا ما هرب منهم. و لو وجدت أعوانا ما بايعتك يا معاوية
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.