| کانال روایات ناب - حدیث 9708-150 | |
| امام باقر (علیه السلام) | |
| إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ نَصَبَ عَلِيّاً ع عَلَماً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ فَمَنْ عَرَفَهُ كَانَ مُؤْمِناً وَ مَنْ أَنْكَرَهُ كَانَ كَافِراً وَ مَنْ جَهِلَهُ كَانَ ضَالًّا وَ مَنْ نَصَبَ مَعَهُ شَيْئاً كَانَ مُشْرِكاً وَ مَنْ جَاءَ بِوَلَايَتِهِ دَخَلَ الْجَنَّةَ. | |
| همانا خداى عز و جل على عليه السلام را نشانهاى ميان خود و مخلوقش گماشت، هر كه او را شناسد مؤمن است، و هر كه انكارش كند كافر است و هر كه او را نشناسد گمراهست و هر كه ديگرى را همراه او گمارد مشركست، و هر كه با ولايت او آيد ببهشت در آيد. | |
| کافی : 1 / 437 ح 7؛ عنه البحار: 32 / 324 ح300 |
|امام باقر|کافی|بحار الانوار|اعتقادی|ولایت|سیره امام علی|مؤمن|کافر|
إن الله عز و جل نصب عليا ع علما بينه و بين خلقه فمن عرفه كان مؤمنا و من أنكره كان كافرا و من جهله كان ضالا و من نصب معه شيئا كان مشرکا و من جاء بولايته دخل الجنة.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.