| کانال روایات ناب - حدیث 9809-29 | |
| پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم | |
| و الذي لا إلهَ إلاّ هُو، لا يَحسُنُ ظَنُّ عبدٍ مُؤمِنٍ بِاللّه إلاّ كانَ اللّه عندَ ظَنِّ عَبدِهِ المؤمِنِ؛ لأنَّ اللّه كَريمٌ بِيَدِهِ الخَيراتُ، يَستَحيِي أن يكونَ عَبدُهُ المؤمِنُ قد أحسَنَ بهِ الظَّنَّ ثُمّ يُخلِفُ ظَنَّهُ و رَجاهُ، فَأحسِنُوا بِاللّه الظَّنَّ و ارغَبُوا إلَيهِ | |
| سوگند به آن كه جز او خدايى نيست ، هيچ بنده مؤمنى به خدا گمان نيك نبرد ، مگر اين كه خداوند مطابق همان گمان با او عمل كند ؛ زيرا خداوند كريم است و همه خوبيها به دست اوست و شرم دارد از اين كه بنده مؤمنش به او گمان نيك برد و او خلاف گمان و اميد بنده رفتار نمايد . پس به خدا گمان نيك بريد و بدو روى آوريد | |
| کافی: 2 / 72 ضمن ح2؛ عنه البحار: 67 / 366 ضمن ح14 |
|پیامبر اکرم|کافی|بحار الانوار|ظن و گمان|فضایل اخلاقی|اخلاق الهی|خوشبینی|ظن به خدا|مومن|
و الذي لا إله إلا هو لا يحسن ظن عبد مؤمن بالله إلا كان الله عند ظن عبده المؤمن لأن الله كريم بيده الخيرات يستحيي أن يكون عبده المؤمن قد أحسن به الظن ثم يخلف ظنه و رجاءه فأحسنوا بالله الظن و ارغبوا إليه.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.