کانال روایات ناب - حدیث 9812-48
 امام سجاد علیه السلام
 

مَنْ بَاتَ شَبْعَانَ وَ بِحَضْرَتِهِ مُؤْمِنٌ جَائِعٌ طَاوٍ قَالَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ مَلَائِكَتِي أُشْهِدُكُمْ عَلَى هَذَا الْعَبْدِ أَنَّنِي أَمَرْتُهُ فَعَصَانِي وَ أَطَاعَ غَيْرِي وَ وَكَلْتُهُ إِلَى عَمَلِهِ وَ عِزَّتِي وَ جَلَالِي لَا غَفَرْتُ لَهُ أَبَداً.

 

 كسى كه شب [ با شكم ] سير بخوابد و در كنارش مؤمنى گرسنه و بى غذا باشد ، خداوند عزّ و جلّ فرمايد : اى فرشتگان من! شما گواه باشيد كه من اين بنده را فرمان دادم و او نافرمانى من كرد و از غير من فرمان برد، من او را به كارش وا گذار كردم ، به عزّت و جلالم سوگند كه هرگز او را نمى بخشم .

 عقاب الاعمال: 250؛ عنه البحار: 71 / 387 ح111

 

|امام سجاد|عقاب الاعمال|بحار الانوار|رذایل اخلاقی|گناه|سیر|همسایه|گرسنه|نافرمانی|آمرزش|

من بات شبعان و بحضرته مؤمن جائع طاو قال الله عز و جل ملائكتي أشهدكم على هذا العبد أنني أمرته فعصاني و أطاع غيري و وكلته إلى عمله و عزتي و جلالي لا غفرت له أبدا.

نوشتن دیدگاه

- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط موسسه امام هادی علیه السلام در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.


تصویر امنیتی