| کانال روایات ناب - حدیث 9905-9 | |
| امام صادق علیه السلام | |
إنّ لي جِيرانا و لَهُم جَوارٍ يَتَغَنَّينَ و يَضرِبن بالعُودِ ، فرُبّما دَخَلتُ المَخرَجَ فَاُطِيلُ الجُلُوسَ استِماعا مِنّي لَهُنَّ؟··· فقالَ لَهُ الصّادقُ عليه السلام : تاللّه ِ أنتَ ! أ ما سَمِعتَ اللّه َ عزّ و جلّ يقولُ : «إنَّ السَّمْعَ و البَصَرَ و الفُؤادَ كُلُّ اُولئكَ كانَ عنه مَسْؤولاً» | |
مردى به امام صادق عليه السلام عرض كرد : همسايگانى دارم كه كنيزكانشان آواز مى خوانند و عود مى نوازند و من گاهى اوقات به دستشويى مى روم و براى گوش دادن به ساز و آواز آنها نشستنم را طول مى دهم . . . حضرت فرمود : عجبا! سوگند به خدا تو [هم]؟! مگر نشنيده اى كه خداوند عزّ و جلّ مى فرمايد : « همانا گوش و چشم و دل ، همگى ، بازخواست مى شوند»؟! | |
| الفقیه: 1 / 80 ح177 |
|امام صادق|الفقیه|اخلاق اجتماعی|مسئولیت|بازخواست|گوش|چشم|دل|
و قال رجل للصادق ع- إن لي جيرانا و لهم جوار يتغنين و يضربن بالعود فربما دخلت المخرج فأطيل الجلوس استماعا مني لهن فقال له الصادق ع لا تفعل فقال و الله ما هو شيء آتيه برجلي إنما هو سماع أسمعه بأذني فقال له الصادق ع تالله أنت أ ما سمعت الله عز و جل يقول- إن السمع و البصر و الفؤاد كل أولئك كان عنه مسؤلا
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.