| کانال روایات ناب - حدیث 9906-48 | |
| امام علی علیه السلام | |
وَ يُنْفَخُ فِي الصُّورِ فَتَزْهَقُ كُلُ مُهْجَةٍ وَ تَبْكَمُ كُلُّ لَهْجَةٍ وَ تَذِلُّ الشُّمُّ الشَّوَامِخُ وَ الصُّمُّ الرَّوَاسِخُ فَيَصِيرُ صَلْدُهَا سَرَاباً رَقْرَقاً وَ مَعْهَدُهَا قَاعاً سَمْلَقا | |
در صور دميده مى شود و آن گاه هر جانى از بدن به در مى رود و هر زبانى لال مى شود و كوههاى برافراشته و سنگهاى محكم و استوار خُرد مى شوند و دَر هم مى ريزند و سنگهاى سخت چون سرابى درخشان در نظر آيد و جاى آنها هموار و صاف گردد. | |
| نهج البلاغه: 310 ضمن خطبه 195؛ عنه البحار: 7 / 115 ح50 |
|امام علی|نهج البلاغه|بحار الانوار|اصول دین|معاد|نشانه های قیامت|صور|لال|کوه|قیامت|
و ينفخ في الصور فتزهق كل مهجة و تبكم كل لهجة و تذل الشم الشوامخ و الصم الرواسخ فيصير صلدها سرابا رقرقا و معهدها قاعا سملقا
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.