| کانال روایات ناب - حدیث 40004-5 | |
| امام علی علیه السلام | |
ما مِن مَعصيَةِ اللّه شَيءٌ إلاّ يَأتي في شَهوَةٍ ، فرَحِمَ اللّه ُ امرأً نَزَعَ عن شَهوَتِهِ ، و قَمَعَ هَوى نَفسِهِ ؛ فإنّ هذهِ النَّفسَ أبعَدُ شَيءٍ مَنزِعا ، و إنّها لا تَزالُ تَنزِعُ إلى مَعصيَةٍ في هَوىً . | |
هيچ معصيتى از معاصى خداوند نيست مگر اينكه با شهوتى همراه است. پس، رحمت خدا بر انسانى كه از شهوات خويش باز ايستد و هواى نفْس خود را سركوب كند؛ زيرا كه اين نفْس به سختى از شهوات باز مى ايستد و همواره به نافرمانىِ برخاسته از هوس، گرايش دارد. | |
| نهج البلاغه: 251 ضمن خطبه 176؛ عنه البحار: 67 / 78 |
|امام علی|نهج البلاغه|بحار الانوار|نفس|نفس اماره|معصیت|شهوت|رحمت خدا|هوای نفس|هوس|نافرمانی|
ما من معصية الله شيء إلا يأتي في شهوة فرحم الله امرأ نزع عن شهوته و قمع هوى نفسه فإن هذه النفس أبعد شيء منزعا و إنها لا تزال تنزع إلى معصية في هوى
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.