کانال روایات ناب - حدیث 40005-152 | |
امام صادق علیه السلام | |
إِنَّ الْعَبْدَ إِذَا صَلَّى الصَّلَاةَ فِي وَقْتِهَا وَ حَافَظَ عَلَيْهَا ارْتَفَعَتْ بَيْضَاءَ نَقِيَّةً- تَقُولُ حَفِظْتَنِي حَفِظَكَ اللَّهُ وَ إِذَا لَمْ يُصَلِّهَا لِوَقْتِهَا وَ لَمْ يُحَافِظْ عَلَيْهَا ارْتَفَعَتْ سَوْدَاءَ مُظْلِمَةً تَقُولُ ضَيَّعْتَنِي ضَيَّعَكَ اللَّهُ. | |
هرگاه بنده نماز را به وقت بخواند و آن را پاس بدارد ، آن نماز به گونه اى سپيد و پاكيزه به درگاه خدا بالا مى رود و مى گويد : مرا حفظ كردى ، خداوند تو را حفظ كند . اما اگر نماز را به وقت نخواند و آن را پاس ندارد به گونه اى سياه و تاريك [به طرف خودش] برگردد و گويد : مرا ضايع كردى ، خدا تو را ضايع كند . | |
الفقیه: 1 / 209 ح627؛ البحار: 80 / 9 ح2 |
|امام صادق|الفقیه|بحار الانوار|نماز|تباه کردن نماز|وقت نماز|پاکیزه|تاریک|ضایع|تباه|
إن العبد إذا صلى الصلاة في وقتها و حافظ عليها ارتفعت بيضاء نقية- تقول حفظتني حفظك الله و إذا لم يصلها لوقتها و لم يحافظ عليها ارتفعت سوداء مظلمة تقول ضيعتني ضيعك الله.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.