کانال روایات ناب - حدیث 40006-53 | |
امام باقر علیه السلام | |
أَيُّمَا مُسْلِمٍ أَتَى مُسْلِماً زَائِراً أَوْ طَالِبَ حَاجَةٍ وَ هُوَ فِي مَنْزِلِهِ فَاسْتَأْذَنَ لَهُ وَ لَمْ يَخْرُجْ إِلَيْهِ لَمْ يَزَلْ فِي لَعْنَةِ اللَّهِ حَتَّى يَلْتَقِيَا | |
هرگاه مسلمانى براى ديدار مسلمانى ديگر يا حاجت خواهى از او به منزل وى رود و اجازه ورود بخواهد و او بيرون نيايد ، تا زمانى كه همديگر را ديدار كنند ، پيوسته در لعنت خدا باشد . | |
کافی: 2 / 365 ح4؛ عنه البحار: 72 / 192 ح5 |
|امام باقر|کافی|بحار الانوار|نیاز|دیدار مومن|رفع حاجت|کمک نکردن|لعنت خدا|
أيما مسلم أتى مسلما زائرا أو طالب حاجة و هو في منزله فاستأذن له و لم يخرج إليه لم يزل في لعنة الله حتى يلتقيا
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.