| کانال روایات ناب - حدیث 40008-39 | |
| امام رضا علیه السلام | |
الْمُؤْمِنُ الَّذِي إِذَا أَحْسَنَ اسْتَبْشَرَ وَ إِذَا أَسَاءَ اسْتَغْفَرَ وَ الْمُسْلِمُ الَّذِي يَسْلَمُ الْمُسْلِمُونَ مِنْ لِسَانِهِ وَ يَدِهِ لَيْسَ مِنَّا مَنْ لَمْ يَأْمَنْ جَارُهُ بَوَائِقَهُ. | |
مؤمن كسى است كه چون نيكى كند خوشنود شود و چون بدى كند طلب آمرزش كند و مسلمان كسى است كه مسلمانان از زبان و دست او سالم باشند و از ما نيست كسى كه همسايه اش از شرّ او در امان نباشد. | |
| عیون اخبار الرضا: 2 / 24 ح3؛ عنه البحار: 68 / 259 ح2 |
|امام رضا|عیون اخبار الرضا|بحار الانوار|همسایه|حقوق همسایه|همسایه آزاری|مومن|نیکی|آمرزش|مسلمان|خشنودی|
المؤمن الذي إذا أحسن استبشر و إذا أساء استغفر و المسلم الذي يسلم المسلمون من لسانه و يده ليس منا من لم يأمن جاره بوائقه.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.