| |
کانال روایات ناب - حدیث 9708-150 |
| |
امام باقر (علیه السلام) |
| |
إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ نَصَبَ عَلِيّاً ع عَلَماً بَيْنَهُ وَ بَيْنَ خَلْقِهِ فَمَنْ عَرَفَهُ كَانَ مُؤْمِناً وَ مَنْ أَنْكَرَهُ كَانَ كَافِراً وَ مَنْ جَهِلَهُ كَانَ ضَالًّا وَ مَنْ نَصَبَ مَعَهُ شَيْئاً كَانَ مُشْرِكاً وَ مَنْ جَاءَ بِوَلَايَتِهِ دَخَلَ الْجَنَّةَ. |
| |
همانا خداى عز و جل على عليه السلام را نشانهاى ميان خود و مخلوقش گماشت، هر كه او را شناسد مؤمن است، و هر كه انكارش كند كافر است و هر كه او را نشناسد گمراهست و هر كه ديگرى را همراه او گمارد مشركست، و هر كه با ولايت او آيد ببهشت در آيد. |
| |
کافی : 1 / 437 ح 7؛ عنه البحار: 32 / 324 ح300 |
|امام باقر|کافی|بحار الانوار|اعتقادی|ولایت|سیره امام علی|مؤمن|کافر|
إن الله عز و جل نصب عليا ع علما بينه و بين خلقه فمن عرفه كان مؤمنا و من أنكره كان كافرا و من جهله كان ضالا و من نصب معه شيئا كان مشرکا و من جاء بولايته دخل الجنة.
