| |
کانال روایات ناب - حدیث 9804-142 |
| |
امام صادق علیه السلام |
| |
مَا أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَى عَبْدٍ مِنْ نِعْمَةٍ فَعَرَفَهَا بِقَلْبِهِ وَ حَمِدَ اللَّهَ ظَاهِراً بِلِسَانِهِ فَتَمَّ كَلَامُهُ حَتَّى يُؤْمَرَ لَهُ بِالْمَزِيدِ. |
| |
چون خداوند به بنده اى نعمتى دهد و او قلبا قدر آن را بشناسد و به زبان خدا را ستايش كند ، هنوز سخنش به پايان نرسيده است كه فرمان مى رسد تا بر نعمت او افزوده شود . |
| |
کافی: 2 / 95 ح9؛ عنه البحار: 68 / 40 ح28 |
|کافی|بحار الأنوار|فضائل اخلاقی|اخلاق الهی|شکر|نعمت|
ما أنعم الله على عبد من نعمة فعرفها بقلبه و حمد الله ظاهرا بلسانه فتم كلامه حتى يؤمر له بالمزيد.
