روى السيّد عبدالكريم بن طاووس في فرحة الغريّ بإسناده عن جابر، عن أبي‏عبداللَّه عليه السلام قال: إذا ودّعت أحداً من الأئمّة عليهم السلام فقل:

السَّلامُ عَلَيْكَ أَيُّها الإِمامُ وَرَحْمَةُ اللَّهِ وَبَرَكاتُهُ، أَسْتَوْدِعُكَ اللَّهَ، [وَ] عَلَيْكَ السَّلامُ وَرَحْمَةُ اللَّهِ [وَبَرَكاتُهُ‏] آمَنّا بِالرَّسُولِ وَبِما جِئْتُمْ بِهِ وَدَعَوْتُمْ إلَيْهِ.

اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْهُ آخِرَ العَهْدِ مِنْ زِيارَتِي وَلِيَّكَ. اللَّهُمَّ لا تَحْرِمْنِي ثَوابَ مَزارِهِ الَّذي أَوْجَبْتَ لَهُ، وَيَسِّرْ لَنا العَوْدَ [إلَيْهِ‏] إنْ شاءَ اللَّهُ تَعالى.

جامع الزیارات: ج1، ص298 به نقل از فرحة الغريّ، ص46‏.

 

برگرفته از کتاب شریف "جامع زیارات المعصومین علیهم السلام"

جهت آشنایی بیشتر با کتاب فوق و تهیه آن، اینجا را کلیک کنید.

نوشتن دیدگاه

- دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط موسسه امام هادی علیه السلام در وب منتشر خواهد شد.
- پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط باشد منتشر نخواهد شد.


تصویر امنیتی